خشکی مفاصل
خشکی مفصلی وضعیتی است که با محدودیت حرکت مفصل مشخص می شود.
خشکی مفاصل زمانی رخ می دهد که فرد نمی تواند براحتی مفاصل خود را حرکت دهد و احساس می کند که مفاصل نرمی و انعطاف پذیری خود را از دست داده اند.
برخی بیماری ها سبب می شوند که فرد به مدت طولانی نتواند از مفاصل خود استفاده کند که این امر سبب کوتاه شدن بافت های نرم اطراف مفصل مانند عضلات، تاندون ها، رباط ها و کپسول مفصلی شده که منجر به کاهش خاصیت انعطاف پذیری مفاصل و خشکی و مفاصل می شود.
این خشکی و کاهش انعطاف پذیری در مراحل ابتدایی اغلب تنها در شروع روز و یا شروع حرکت احساس می شود و به تدریج با پیشرفت بیماری در تمام روز وجود دارد.
مفصل محلی است که دو استخوان در کنار هم قرار داشته و برروی هم می لغزند.
غضروف مفصلی سر استخوان ها در محل مفاصل را می پوشاند و آسیب آن که سبب بروز بیماری هایی همچون آرتروز می شود یکی از عوامل مهم خشکی مفاصل است.
درمان خشکی مفاصل با توجه به عامل ایجاد کننده آن متفاوت خواهد بود و در مواردی که آسیب های مفصلی موجب بروز این وضعیت شده اند در گام اول باید اقدام به درمان عامل زمینه ای کرد.
پس از کنترل عامل زمینه ای اقداماتی برای کاهش خشکی مفصل و بهبود عملکرد مفصل انجام می گیرد که فیزیوتراپی و انجام تمرینات ورزشی راهکار موثری در این بخش است.
فیزیوتراپیست تمرینات کششی مخصوصی را برای افزایش انعطاف پذیری مفاصل و کاهش خشکی ایجاد شده برای بیمار تنظیم می کند.
زانوبند ویبره میکروماساژ با قابلیت استفاده در اغلب نقاط بدن نیز یکی از راهکارهای موثر در بهبود خشکی مفاصل است.
زانوبند ویبره میکروماساژ سبب افزایش جریان خون موضعی در محل مورد استفاده شده و از این طریق می تواند به درمان مشکلات موجود از جمله خشکی مفاصل کمک کند.