آرتروز یا ساییدگی مفصل عارضه ای است که با تخریب غضروف مفصلی مشخص شده و سبب بروز عوارضی همچون درد و محدودیت حرکتی مفصل مبتلا می شود و ما در این مقاله به بهترین روش های درمان آرتروز اشاره کرده ایم.
غضروف بافتی دارای خاصیت انعطاف پذیری است که سر استخوان ها را در جایی که مفصل وجود دارد می پوشاند و سبب تسهیل حرکت استخوان ها بر روی هم می شود.
حرکات تکراری مفصل و وارد شدن فشار تکراری و بیش از حد به مفصل سبب آسیب دیدگی غضروف و از بین رفتن تدریجی آن می شود.
از بین رفتن غضروف سبب می شود استخوان ها در محل مفصل بجای لغزیدن بر روی هم دچار ساییدگی شده که این ام مهم ترین علت ایجاد کننده درد و کاهش دامنه حرکتی در مفصل مبتلا است.
این وضعیت می تواند سبب استخوان سازی نابجا و ایجاد خارهای استخوانی نیز شود که خود عاملی برای تشدید درد و ناراحتی بیمار است.
وارد شدن ضربه های تکراری به مفصل در طی فعالیت های روزمره ، فشار ناشی از وزن زیاد بر روی مفاصل و حرکات تکراری مفصل مهم ترین عواملی هستند که ریسک ابتلا به آرتروز را به همراه دارند.
مفاصل زانو ، لگن ، دست و ستون فقرات بیش از سایر مفاصل بدن دچار آرتروز می شوند.
بیمار مبتلا به آرتروز باید از میزان فعالیت خود کاسته و فعالیت هایی که سبب وارد شدن فشار به مفصل درگیر آرترو است را به حداقل برساند.
استفاده از وسایل کمی مانند عصا و واکر در بیماران مبتلا به آرتروز زانو و لگن می تواند در بهبود وضعیت راه رفتن و کاهش وابستگی به اطرافیان موثر باشد.
بریس های مخصوص ، زانوبند طبی و کفی های طبی نیز از دیگر وسایل کمکی هستند که توسط متخصص فیزیوتراپی تجویز می شوند.
استفاده از زانوبند در درمان آرتروز بسیار مفید است.
استفاده از زانوبند های طبی ویبره میکروماساژ با قابلیت استفاده در دیگر نقاط بدن سبب افزایش گردش خون عمومی شده و به کاهش مشکلات ناشی از آرتروز همچون درد و محدودیت حرکتی کمک می کند.
در صورتی که فرد دچار اضافه وزن است برای کمک به ترمیم مفصل باید وزن خود را با روش مناسب شامل برنامه تغذیه ای و ورزش های مخصوص تحت نظر متخصص فیزیوتراپی کاهش دهد.
گرم کردن مفصل با استفاده از کمپرس گرم یا بستن مفصل با باندهای مخصوص می تواند به کاهش درد مفصل کمک کند.
انجام نرمش های کششی و تقویتی تا حد زیادی قابلیت انعطاف مفاصل را بهبود بخشیده و به کاهش خشکی و سفتی آن ها که سبب کاهش دامنه حرکتی مفصل شده کمک می کند.
برای کاهش درد می توان از داروهای مسکن رایج مانند آسپرین و ایبوپروفن استفاده کرد.
در مورادی که درد بیمار بحدی شدید است که سبب ایجاد اختلال در عملکرد طبیعی مفصل در انجام فعالیت های روز مره شده تزریق استروئید ها توسط پزشک توصیه می شود.
در مواردی نیز که آرتروز با روش های غیر جراحی قابل درمان نباشد و غضورف مفصلی بطور کامل تخریب شده باشد جراحی برای درمان آرتروز انجام می گیرد.